අජානීය ස්කූටර තුරඟා පිට වඩිනා..
කුමාරියෙනි වාත වේගයෙන් ඉගිලෙනු කොතැනා..
බදා හිමි දෙවුර එසවී පුරවර සිරි බලනා...
විලාසයට නුඹේ කිරුල බිම වැටෙයිද සිතුනා..
සූසැට ශිල්පයකු ගෙනා පාරගතව ගියෙනා..
පාරේ වැඩට හවුල් වෙන්න උදැල්ල මට ලැබුණා...
මා ගත දා බිදු හදුනා හදේ සිනා නගනා..
ප්රේමවන්ති විලවුන් ගෑ ලේන්සුපට සිඹිනා.
අජානීය ස්කූටර....
සදාකල්ම පෙම්වතුන්ගේ සිහින පුරා පිපෙනා..
උදුම්බරා මලක් තියේ ආදරයයි කියනා..
රෑ තුන්යම සුවද උලා උදෑසනින් වැකෙනා..
කාට අහිමි උනත් සාධු මල් පිපියන් සැමදා..
අජානීය ස්කූටර තුරඟා......